Воалейкум ассалом. Баъд аз сироят ёфтан, дар муддати як моҳи аввал дар шахс нишонаҳои мононуклеози сирояти ё дигар нишонаҳо, аз ҷумла ҳарорати бадан, беҳоли бемадори, калоншавии гиреҳҳои лимфатики ва ғайра, ки муддати 2-3 ҳафта метавонанд давом дошта бошанд, пайдо шаванд. Ин давраи шадиди бемори ба шумор меравад ва он на дар ҳама сироятшудагон дида мешаванд. Аксаран дар сироятшудагон метавонад ягон нишона пайдо нашавад.
Ҳолатҳои кандидоз ва ба он монанд бемориҳои оппортунисти он вақте пайдо мешаванд, ки масунияти одам дар тули солҳои дароз (3-15 сол) зери таъсири вирус заиф мегардад ва организм ба бемориҳо муқовимат карда наметавонад.
Гуфтан зарур аст, ки новобаста аз нишонаҳои ба амал омада, ташхиси ВНМО танҳо дар асоси таҳлили хун гузошта мешавад. Аз ин лиҳоз агар таҳлили хун манфи нишон диҳад, пас дигар нишона кофтан зарурият надорад.
Бо эҳтиром,
Умед Талбов