Нашъаманди (калимахои юнони νάρκη /narkē/ - карахтшави, хоб ва μᾰνία /mania/ — беакли, рагбат, майл) – холати мунтазами одам, ки аз истеъмоли моддахои нашъовар (психоактиви) ба вучуд меояд.
Истилохи «моддахои нашъаовар» аз се кисм иборат аст: 1) тибби, 2) ичтимои, 3) хукуки. Кисмхо бо хамдигар вобаста буда, аз нуктаи назари хукуки ухдадор менамоянд, ки мавод дар мавриди мувофикшавии хар се кисми номбаршуда нашъаовар хисобида шавад. Кисми тиббии мавод (модда, дору) бояд ба системаи марказии асаб таъсири хос расонад (хавасмандкуни, седативи, таввахуми ва гайра), ки сабаби истеъмоли гайритиббии он шуда метавонад. Кисми ичтимои онро дар назар дорад, ки истеъмоли гайритиббии мавод хамин хел андозаро мегирад, ки ахамияти ичтимоиро кабул мекунад. Кисми хукуки хар ду замимаи дар боло зикршударо асос намуда талаб мекунад, ки муассисахои дахлдор маводи мазкурро нашъаовар кабул кунанд ва ба руйхати моддахои нашаъовар дохил намоянд.
Маводхои нашаъовар ба гуруххои зерин таксим мешаванд:
Зараре, ки бо истеъмоли маводи нашъаи тазрики алокаманд мебошад
Истеъмоли маводи нашъаи тазрики ба саломатии одам зарари чисмони ва рухи, инчунин зарари ичтимои-молиявии назаррас мерасонад.
Зарар ба саломатии чисмони:
Зарар ба саломатии рухи: