Мутаассифона, моликияти волидайни шавҳари шумо (хонаҳо, маблағҳо) ба моликияти муштарак (шумо ва шавҳари шумо) дохил намешавад, ки ҳангоми ҷудошавӣ бояд тақсим карда шавад. Аз ин рӯ, тибқи қонун, шумо наметавонед ба моликияти онҳо даъво кунед, ҳатто агар онҳо вазъи молиявии хуб дошта бошанд. Агар шавҳари шумо дар ин хонаҳо саҳм дошта бошад (масалан, ҳамчун меросхӯр ё соҳибмулк), пас ҳангоми талоқ шумо метавонед ба тариқи суд инро талаб кунед. Лекин ин ҳолат хело мураккаб мебошад ва вақти тӯлониро талаб намояд. Агар шавҳари шумо бо хоҳиши худ барои фарзандонатон хона ҷудо накунад, дар дигар ҳолат талаб намудани хона хело душвор аст.