Оиди ВНМО/БПНМ

Ман бо як зани фоҳиша алоқаи ҷинсӣ кардам. Вай фарбеҳи тоза, сафед метобид. Дар вақти алоқа рифола дарид. Ман дарав навашро пӯшидам. Аммо баъди алоқа ман ба фикр афтидам, рӯҳафтода шудам. Баъд аз як рӯз ман худро бемадор ҳис кардам, сардард шудам. Ман фаҳмидам, ки бемории ВНМОро дар вақти кӯтоҳ муайян карда намешудааст. Аҳли оилаам ба касалии зуком гирифтор шуданд ва ман низ аз онҳо сироят ёфтам. Пеш аз ба бемории зуком гирифтор шудан, ман бо хӯрокам қаланфури тезро истеъмол карда будам. Дар рӯзи дигар дар рӯй ва дастонам чизе ҳамчун гармича баромад, лекин на он қадар бисёр не, тақрибан 20 донача. 15-ум рӯз аст, ки сулфа намекунам, аммо каме гулӯям дард мекунад, сурхакчаҳо якташ нест шавад наваш пайдо мешавад. Ман хеле ғамгинам, худро хуб ҳис намекунам. Фикр мекунам, ки ҳарорати баданам баланд мешавад, 15 рӯз мешавад, ки ҳарорати баданамро чен мекунам, лекин 36,5 - 36,7 дараҷа дорам. Дар забонам қабати сафед ҳамеша буд ва то ҳол ҳаст. Дар назди гӯшам бошад варамии хурдакак дар даруни пӯст пайдо шуд, он қадар маълум нест, вале вақте, ки бо ангуштон мекобам , чизе меҷунбад, ҳамчун як нахутак дар тарафи рости гӯшам. Аммо ба назари одам намеафтад.