Салом Асила.
Оиладорӣ ва фарзандон туҳфаи қиматбаҳои Офаридгоранд. Ҳама мехоҳанд, ки ҳаёти оилавиашонро беҳтар ва хушбахттар созанд. Ба маслиҳатҳои бохирадона аҳамият диҳед.
Шавҳарон, зани худро дӯст доред
«Шавҳарон... бояд занони худро мисли тани худ дӯст доранд. Марде, ки зани худро дӯст медорад, худро дӯст медорад, чунки ҳаргиз касе тани худро бад намебинад, балки онро мехӯронад ва азиз медорад».
Шавҳар сардори оила аст. Вале шавҳари хуб дағал ё сахтгиру серталаб нест. Ӯ занашро қадр мекунад ва дар бораи ниёзҳои моддӣ ва равониаш ғамхорӣ мекунад. Шавҳар ҳамчунин ҳаракат мекунад, ки занаш хурсанд бошад ва ҳамеша гапи худро намегузаронад. Вай бо занаш дар бораи фикру ҳиссиёташ кушоду равшан гап мезанад ва суханони ҳамсарашро бодиққат гӯш мекунад. Шавҳари хуб ҳеҷ гоҳ ғазабашро ба сари занаш намерезад ва ӯро намезанад ё суханони пасту баланд намегӯяд.
Занон, шавҳари худро эҳтиром кунед
«Зан бояд ба шавҳари худ эҳтироми зиёд дошта бошад».
Вақте зан шавҳари худро ҳурмату эҳтиром карда қарорҳои ӯро дастгирӣ мекунад, дар оила тинҷию оромӣ зиёдтар мешавад. Агар шавҳар ягон хато кунад, зан ӯро паст намезанад, балки оромона ва бо эҳтиром муносибат мекунад. Вақте зан дар бораи ягон душворӣ гап заданӣ мешавад, ӯ вазъиятро дар лаҳзаи мувофиқ ва бо эҳтиром ба шавҳараш мефаҳмонад.
Ба ҳамсаратон вафодор бошед
«Мард... бо зани худ мепайвандад ва ҳар ду як тан мешаванд».
Вақте марду зан оиладор мешаванд, онҳо муносибати наздик пайдо мекунанд. Барои пайванди издивоҷро мустаҳкам нигоҳ доштан ҳамсарон бояд самимона тез-тез бо ҳам муошират намоянд ва бо корҳои форами худ, ҳатто хурд бошанд ҳам, якдигарро хурсанд кунанд. Онҳо бояд ба якдигар вафодор бошанд ва ҳеҷ гоҳ хиёнат накунанд, зеро хиёнат мисли зарби шамшер аст. Агар яке аз онҳо ба ин кор даст занад, аз боварии ҳамсари худ мебарояд ва оилааш вайрон шуда метавонад.
Вақте ҳамсаратон порнография тамошо мекунад
Шояд шумо дар ин бора ба ҳеҷ кас гуфта наметавонеду ба шумо сахт мерасад ва дарун-дарун месӯзед.
Шавҳаронатон ба доми балоангези порнография афтодааст.
Ҳамсари ҷабрдида чӣ кор карда метавонад?
Ҳарчанд рафтори шавҳаратон дар ихтиёри шумо нест, шумо метавонед, дардатонро сабуктар кунеду осоиштагӣ ба даст оред. Якчанд маслиҳати судмандро мебинем.
Худро айбдор накунед. Баъзе занон гумон мекунанд, ки порнография тамошо кардани шавҳарашон айби онҳост. Аз чунин рафтори шавҳаратон худро безебу назарногир мешумуред: «Барои чӣ шавҳарам маро неву дигар занонро тамошо мекунад? Аз афташ, ман аз дигарон камӣ дорам». Баъзе занон худро барои муносибаташон айбдор мекунанд, зеро гумон доранд, ки рафторашон вазъиятро аз будаш бадтар мекунад.
Агар чунин фикрҳо аз сари шумо гузаранд, дониста бошед, ки шумо барои рафтори шавҳаратон масъул нестед. «Ҳар кас саргарм ва фирефтаи хоҳишу ҳавасҳои худ шуда ба озмоиш дучор мегардад». Ҳеҷ кас шуморо айбдор намекунад, баръакс, барои вафодориятон шуморо қадр мекунанд.
Ба порнография рӯ овардани марде маънои онро надорад, ки занаш аз ягон ҷиҳат нуқсону камбудӣ дорад. Мутахассисон мегӯянд, ки ҳар кӣ майнааш бо порнография заҳролуд шудааст, хаёлҳои нотабииву ваҳшиёнае мепарварад, ки ҳеҷ як зан онҳоро қонеъ карда наметавонад.
Шояд фикр кунед, ки шавҳарам дар куҷо бошаду бо чӣ кор машғул аст. Аз ҳад зиёд ғам нахӯред. Баъзе занон мегӯянд, ки дар ҳузури касоне, ки аз душвории шавҳарашон огоҳанд, шарм медоранд. Дигарон бошанд, худро танҳо ҳис мекунанд, зеро гумон доранд, ки касе аз ин дардашон хабар надорад.
Чунин ҳиссиётҳо табииянд, вале, агар шахс ба онҳо дода шавад, ғамгину дилмонда мегардад. Ба ҷойи ин, дилатонро пурра ба Худо холӣ намоед. Дар ин ҳолат қуввату осудагӣ пайдо мекунед.
Саломату сарбаланд бошед
Бо эҳтироми самимӣ Ризвона.