Оиди равоншиносӣ

Cалом Мунавар.

Шахсоне, ки рафтори хатарнок доранд, хавфи сироятёбиашон ба ВНМО (вируси норасоии масунияти одам)- яъне ВИЧ зиёдтар мегардад. Дар хотир бояд дошт, ки ҳар як шахс метавонад бо ин масъала дучор шавад. Сирояти вирус ба воситаи хун, алоқаи ҷинсӣ ва аз модари мубталои ВНМО ба кӯдак - дар вақти ҳомиладорӣ, таваллуд ва синамаконии кӯдаки навзод мегузарад.
Мунавар, ман фаҳмида истодаам, ки шумо дар навбати худ аз чунин одамон тарс доред. Агар маълумоти пурра оиди ин сироятёбӣ дошта бошед, пас наметарсед. Инҳо ҳама воҳимаҳои барзиёданд ва дар асл муошират ва шину хез бо одамони бо ВНМО зиндагикунанда комилан бехавф мебошад. Дар ҳолати истифода аз як ҳаммом, ҳоҷатхона, ҳавзҳои оббозӣ, косаву табақ ВНМО ба касе намегузарад. Олимон ва кормандони тиб исбот намудаанд, ки ВНМО дар муҳити беруна қобилияти зиндагӣ кардан надошта, дар мавриди муносибатҳои маишӣ интиқоли ВНМО тамоман ғайриимкон аст. То имрӯз дар ҷаҳон ягон ҳодисаи интиқоли ВНМО бо роҳҳои маишӣ ба қайд гирифта нашудааст.
Барои гирифтани маълумоти муфассал ва машварат, ҳамчунин ба таври махфӣ гузаштани санҷиш оид ба сирояти ВНМО дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, ба марказҳои пешгирӣ ва мубориза бар зидди бемории ВНМО муроҷиат намудан мумкин аст.