Салом Шаҳноза.
Имрӯз бисёр одамон аз бемории равонӣ азоб мекашанд ва ин ба саломатии рӯҳиву равонии одам бетаъсир намемонад.
Агар шумо дар худ нишонаҳоро пай баред, ба духтур муроҷиат кунед, то ки ӯ сабаби ин дигаргуниҳоро фаҳмида, муолиҷа кунад. Табобати тиббӣ ва доруҳои лозима барои камтар кардани нишонаҳои беморӣ ва аз ҳаёт хурсандӣ гирифтан ёрдам мекунанд.
Шаҳнозахон, аз мактубатон фаҳмидам ки Шумо давоми 10 соли тӯлонӣ ба ин бемории асаб гирифтор ҳастед. Пас аз рӯйи хирад мебуд, ки табобатро ба қафо напартоед. Метавонед дар аввал ба духтури асабшинос (невропатолог) ва баъдан ба руҳшинос (психиатр) муроҷиат намоед.
Ақаллан як-ду рӯз ба ягон ҷо равед, масалан ба кӯҳ ё осорхона ё пиёда сайругашт кунед. Ҳатто вақте ба ҳаёти муқаррариятон каме дигаргунӣ медароред, ин ғаму ташвишатонро кам мекунад.
Боз дар хотир доред, ки ба дигарон ёрдам дода шумо ба худатон кумак мекунед. Вақте дигаронро дастгирию дилбардорӣ мекунед, аз нав хурсанд мешаведу ҳаётатон пурмазмун мегардад.
«Додан аз гирифтан хушбахтии бештар меорад».
Ғаму дард кумак мекунад, то фаҳмем, ки чӣ дар зиндагӣ муҳимтар аст. Фикр кунед, ки ҳаётатонро ба чӣ сарф кардан мехоҳед. Агар лозим ояд, ба ҳаётатон дигаргунӣ дароред.
1. Ниёзатонро ба назар гирифта муайян кунед, ки чӣ қадар вақтро бо дигарон мегузаронеду чӣ қадар вақтро дар танҳоӣ.
2. Хӯроки солим хӯред, ба таври кофӣ об нӯшед ва машқи ҷисмонӣ кунед.
3. Аз хоб сер шавед. Дар ҳолати бедорхобӣ маҳз асабшинос ба шумо кӯмак расонида метавонад.
4. Кӯшиш кунед, ки бо дӯстонатон муошират намоед ва барои дамгирӣ низ вақт ҷудо кунед.
Шаҳнозаҷон, албатта, боз дигар маслиҳатҳое ҳастанд, ки ба шумо кумак карда метавонанд. Вале, агар шумо ақаллан баъзе аз ин маслиҳатҳоро ба кор баред, албатта сабукӣ ҳис мекунед.
Бо эҳтиром, Ризвона