Оиди равоншиносӣ

Салом. Агар шумо аз сабаби душвориҳо ба ваҳму тарс афтед ва сахт зиқ шавед, метавонед рӯҳафтода шавед. Аз ҳад зиёд ташвиш нахуред, чунки ҳар рӯз ташвиши худро дорад. Агар шумо ҳар кори аз дастатон меомадаро карда бошед, ин ба шумо ёрдам мекунад, ки ором шуда фикру ҳиссиётҳои нодурустро аз худ дур созед.
Ташвиши аз ҳад зиёд мушкилиро ҳал намекунад. Ҳар рӯз ташвиши худро дорад, барои ҳамин набояд ба ташвиши имрӯза, ташвиши гузаштаву ояндаро илова кунем. Агар мо аз рӯи чунин маслиҳат амал кунем, ташвишу ғами худро камтар намуда сабукӣ ҳис мекунем.
Баъзан шуморо вазъияти ҳозира ташвиш дода метавонад. Нагузоред, ки ғаму ташвишҳо шуморо шикананд. Барои паси сар кардани ин вазъиятҳо ҳар кори аз дастатон меомадаро кунед ва ғаму ташвишатонро ба Худо супоред.
Дар бораи душвориҳои оянда ғам хӯрдан бефоида аст. Барои ҳамин шумо набояд дар бораи воқеаҳое ки ҳоло рӯй надодаанд, ғам хӯред. Чаро? Чунки одатан он чизҳое, ки мо фикр мекунем, рӯй намедиҳанд. Ғайр аз ин вазъияте нест, ки ҳалнашаванда бошад. Баръакс, агар тарсу ҳарос 10 % бошад, боқимонда 90% - ро мо худамон бар болои он зам мекунем. Ва дар чунин ҳолат вазъиятро аз будаш бадтар месозем.
Ин ба шумо ёрдам мекунад, ки ором шуда фикру ҳиссиётҳои нодурустро аз худ дур созед. Китобҳои панду насиҳатомезро хонед, ки бо ёрии он мо ғаму ташвишамонро паси сар, камтар ва ё умуман бартараф карда метавонем. Вай ба шумо қувват ва тароват бахшида метавонад. Вақте дар бораи чизҳои хондаатон пайваста мулоҳиза ронда фикр мекунед, ки чӣ тавр дар ҳаёт ба кор бурда метавонед, ин шуморо қавитар мегардонад, дилшикастагонро ором мекунад, заифонро қавӣ, рӯҳафтодагонро бошад, тасаллӣ медиҳад.