Салом.
Нишонаҳои ВНМО-сироят (ВИЧ-инфекция) гуногун мебошанд, чунки таъсири асосии ВНМО ба масунияти (иммунитет)-и бадан мебошад, яъне аз таъсири он масунияти инсон паст мегардад. Дар шароити паст шудани масуният дар организми инсон бемориҳои гуногуни оппортунистӣ авҷ мегиранд, аз ҷумла бемории сили шуш ва ғайришушӣ, Саркома Капоши, илтиҳобҳои шуш, токсоплазмози узвҳои гуногун, сироятҳои ситомегаловирус, сироятҳои герпесӣ, менингит, энсефалит ва ғайра. Инчунин, нишонаҳои паст будани масуният ин дарунравӣ ва ҳарорати баланди сабабашон номаълум, ки зиёда аз 1 моҳ давом мекунанд, мебошад. Аз ин лиҳоз, нишонахои клиникӣ дар шахси гирифтори ВНМО вобаста ба беморӣ ва нишонаҳои авҷгирифта мебошанд.
Нишонаҳои номбаршуда метавонанд баъди солхо ба вуҷуд биёянд, ба ҳисоби миёна 8-10 сол. Дар ин муддат шахси сироятшуда ягон нишона надорад ва ҳатто пай ҳам намебарад, ки ӯ гирифтори ин вирус аст.
Дар 3 моҳи аввал, ки онро давраи ниҳонӣ меноманд, эҳтимоли оне хаст, ки ташхиси ВНМО натиҷаи манфиро нишон диҳанд, яъне вирус ҳаст, аммо таҳлил нишон намедиҳад. Дар ин давра, чи тести оҷилӣ (экспресс-тест), ва чи ТИФ (тахлили имуноферменти) метавонанд нодуруст натиҷа диҳанд. Аз ин лихоз, агар рафтори хатарнок вуҷуд дошта бошад, пас баъд аз се моҳи тамос бояд ташхиси такрорӣ супорид.
Бо назардошти тестҳои ҳозиразамон, се моҳ басанда аст.
Пеш аз ҳама ба ҳамсаратон вафодор монед. Ҷуфтоне, ки ба ҳам вафодоранд, издивоҷро пайванди якумра меҳисобанд ва аз якдигар дилпуранд. Ҳар яке аз онҳо боварӣ дорад, ки ҳамсараш ба аҳду паймони худ содиқ мемонад ва ҳатто дар вазъиятҳои душвори ҳаёт онро намешиканад.
Ҷуфтоне, ки ба онҳо вафодорӣ намерасад, ҳангоми дучор шудан бо проблемаҳо чунин фикр карданашон мумкин: «Мо ба ҳамдигар муносиб нестем, барои ҳамин бояд ҷудо шавем».
Пас чораҳо андешед, то ба ҳамсаратон содиқу вафодор монед.
Агар дар шумо хоҳиши бад пайдо шавад, кӯшиш кунед, ки онро тезтар аз худ дур созед.
Пеш аз он ки хоҳишҳои бадахлоқона бар шумо ҳукмрон шаванд, тамоми чораҳои заруриро биандешед, то ки ба он дода нашавед.