Ба занҳои қобили таваллуд тавсиядода мешавад, ки ҳомиладор нашаванд дар давраи қабули табобати зидди сили аз сабаби он, ки имконияти баланд пастшавии масуният мавҷуд мебошад. Агар масунияти инсон паст шавад рафти табобат суст мешавад ва шифоёби дертар ба даст меояд. Баъди ба пурраги қабул кардани табобат занҳо метавонад ҳомиладор шаванд ва фарзандони солимро ба дунё биёранд.